Bazı kelimeler

Ne yaptıysam senin için yaptım

Kaldırım taşlarını söktüm

Sokak lambalarını kırdım

Yeni bir hayata imza attım

Ne yaptıysam seni sevdiğimden yaptım

Çığlıklar attım,yağmurlar yağdırdım..

İstanbulu sorarsan o şimdi çok yanlız ve gölgesiz

Beni soracak olursan hiç sorma bitkin ve yorgun

Parçalanmış suratın kaderinle nefret saçtı her yana

Ama istanbul yine yanlız

Konuşamadıkların yapamadıkların hepsi bir hayal

Hayal kurmakmı o kadar zor ki belkide düşünmemelisin

Birazda olsa seversen İstanbulu o İstanbul yine burda yine seninle....

Duvarlar ve ayna

Avuçlarının arasında bir çift özlem besliyordu

Her zaman olduğu gibi sıcacık bir özlem

Şehirdeki insanlar ona gülüyordu

Onun yaptığı kaderi ile şevişmekti

Yıktığı duvarları yeniden kuruyordu

Avuçları nasırlanmıştı

Ama hala sevişiyordu

Yıktığı duvarlarda,beni kaybetti

Kediler ve köpekler bile gülüyordu

Kalbinde ateş yanmıyordu

Gözleri sönük sönük o hala sevişiyordu

Her sabah kalktığında kurtuğu düş yeniden başlıyordu

Bir duvar yıkıp bir can alıyordu

Bir duvar kurup hayalleri tazeliyordu

Tanrı onu yanına alacak diye bekliyordu

En sessiz yerde ucube bir köşede

Bir kez olsun düşün yoksa bende söneceğim

Gözlerimi gör gerçekten öleceğim

Ellerimi tut yoksa düşeceğim

Belkide sürekli sevişeceğim dercesine

Bekliyordu

Ben ise onu izliyordum hayat denen koca ekranda

Bir gün aynı duvarda karşılaştığımızda

Gözlerim sönük kalbim siyah baka kaldım

Aynanın karşısında...

Oğulcan Çakır

Renkler

Nefretindir her gece gördüğün kırmızı

Elinden aldılar maviyi

Haykırdın bana geri ver sarıyı

Vermediler çünkü sen siyahtın.

Gördüğün düşteki yeşil

Şimdi mavi ile gökyüzüne karıştı

Attığın adım bile siyahtı

Ezdin geçtin kırmızıyı.

Bİr daha ne zaman görürsün sarıyı

Belki hiç belki başka sarı.

Bİr daha ne zaman görürsün maviyi

Belki hiç belki başka mavi...

Oğulcan Çakır.

Yapma

Küçükken adımı 'yapma' sanardım.Sonra farkına vardığımda zaten ben benliğimden çok şey kaybetmiştim zaten. Zaman içinde kendimi ararken büyümüştüm bir anda,belkide öyle sanmıştım.Kaybettiğim her vakit bir çok şey kazandımığı farkettim,yanılmıştım,tek şey haricinde daha iyi görüyordum sen senin dostunsun.Tanrı sana bahşettiği her şeyi aslında küçük şakalar halinde birer zaman haline getirmişti. Zaman geçiyordu ama ben hala gerideydim hala 'yapmaydım'.Ne zaman gerçekten benim ben olduğuma inanıcağım anı bekledim,ama ben yoktum sende yoktun.Seni oynatan tek şey tanrının o büyük parmağıydı. ordan alıp oraya sürüklüyordu seni bizi hepimizi.Kimileri çok yukarıda kimileri çok aşşağıda.Derin bir nefes aldım bulutlara doru,sonra nefes karıştı havaya en sonuncusu acı olan toprağa.Toprakta buldum kendimi artık ben 'yapma' değildim orda.Belki hayatta benliğimin farkına varamadım ama ben karıştıktan sonra toprağa siz benim bende sizin farkınıza varmıştım.Artık çok mu geç yoksa doğru olan bu mu ?

Oğulcan Çakır.

O

O gözler ağlar ya yem yeşil

Bir yangın yeli gibi kırmızı yanakların.

Karanlık bir sevdada birleşir.

Siyah kirpiklerin.

Gülüşün o kadar etkiliki yüreğimde.

Sen güldükçe mutluluktan ağlamak.

O kadar güzel ve sonsuz ki dudakların.

Bir kör bile görebilir.

Bir bakarsın hani çakmak,çakmak.

Mutluluktur o zaman var oluşum.

Ve yok oluşum.

Oğulcan Çakır.

Anısına

Bir binanın tepesinden bakarsın ya aşşaya sessizce

Orda milyonlarca insanlar,evler,arabalar.

Sadece seni görmek ister ya bu gözlerim

Belki kalbimde izler seni her an

Ya fikrim hep seninledir belki

Kim bilebilirki bunu benden başka.

Gözlerim olurya kara bulutlar gibi damla,damla olmaya

Yumruklar sıkılırya kalbin acıdığında

O zaman tek başına kalmış bir yoksul gibi bakarsın etrafına

Tek bir umuttur belki seni görmek sana dokunmak ve seni sonsuza dek hissetmek.

Vazgeçtiğim her anda bir parçan bile gitmezken içimden şarkılar bağırır o zaman.

Elim kalem tutar,o zaman o zaman.

Her çıktığımda kalabalık sokaklara ellerim seni arar ya yeni bir başlangıçta

Göremem gözlerini,göremem gülüşünü,ağlarım ama yinede susarım.

Ve beklerim bir gün olurda ellerin ellerimi tutar diye gözlerin gözlerime deyer diye

Hep beklerim,hep beklerim uzaklarda bir yerde...

Oğulcan Çakır.

Onlarca

Geleceği benimle karanlık görüyorsan,umutların solmuştur yüreğinde

Şimdi bir mevsim değil, bir hayat girdi aramıza

Yaşadıklarımızı toprağa gömdük

Mutsuzluğumuzada geri döndük

Ne zaman sağır bir ressam

kristal zemin üzerine,

düşen yağmur damlasının sesini çizerse

İşte seni o zaman unutacağım,

Ne zaman bir şairin sözcükleri biter

İşte o zaman yok olacağız.

Ki sonsuzluğun olduğu yerde

Ne şair ne de bir ressam olacak.

Oğulcan Çakır.